ارزیابی و مقایسه روش های حذف آرسنیک از آب آشامیدنی

آرسنیک سومین عنصر گروه پنجم جدول تناوبی است. از این عنصر در کشاورزی، دامداری، پزشکی، الکترونیک، صنعت و متالوژی استفاده می گردد. آرسنیک به شدت سرطان زا می باشد و می تواند به سرطان در پوست، ریه، مثانه و کلیه منجر شود. در مناطقی که آب آشامیدنی حاوی مقدار زیاد آرسنیک می باشد، نگرانی جدی بوجود می آید و هرچه سریع تر باید اقدامی کرد. در سال های اخیر تکنولوژی های گوناگونی جهت حذف و یا حداقل کاهش غلظت آرسنیک از آب آشامیدنی مورد استفاده قرار گرفته است. این تکنولوژی ها شامل فن آوری های مرسوم و همچنین فن آوری های جدید تری از قبیل انعقاد (لخته سازی)، اکسیداسیون آهن و منگنز با رسوب و پالایش، سبک سازی با آهک، آلومینای فعال شده، بسترهای پوشش داده شده با اکسید، تبادل یونی، پالایش غشائی (تصفیه با ممبران) و سیستم های الکترولیز معکوس (مانند اسمز معکوس) است. هر روند حذف دارای مزایا و معایبی است که در این تحقیق مورد شرح و بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

آرسنیک ، الکترولیز معکوس ، آلومینای فعال ، پالایش غشائی ، تبادل یونی ، حذف کننده های آهن و منگنز ، سبک سازی با آهک