بررسی شاخص های اقتصادی با تاکید بر وضعیت اشتغال در مناطق روستایی مورد: استان مرکزی

اقتصاد روستایی به عنوان یکی از ارکان تاثیرگذار اقتصاد ملی، همواره در رونق تولید و رفع نیازهای ضروری داخلی و افزایش درآمد ناخالص ملی از طریق صادرات انواع محصولات تولیدی نقش چشمگیری داشته و بخش قابل توجهی از جمعیت شاغل کشور، در فعالیت های بخش کشاورزی که عمدتا در مناطق روستایی صورت می گیرد، اشتغال دارند. هدف پژوهش حاضر تحلیل مهم ترین شاخص های اقتصادی مناطق روستایی استان مرکزی و وضعیت اشتغال در این سکونتگاه ها می باشد. جامعه آماری پژوهش، تعداد 1166 روستای دارای سکنه استان و نحوه گردآوری داده ها به شیوه کتابخانه ای و بهره گیری از آمارنامه ها، اسناد و مدارک رسمی قابل اتکا می باشد. در این پژوهش، وضعیت اقتصادی روستاهای استان مرکزی بر مبنای 6 شاخص اقتصادی نرخ بیکاری، سرانه اشتغال در خانوار، ضریب مکانی اشتغال((LQ، شاخص بار تکفل معیشتی، هزینه خانوار و ضریب جینی مورد ارزیابی قرار گرفته است و مبنای تحلیل داده ها، روش های آمار استنباطی می باشد. نتایج پژوهش حاضر بیانگر نرخ پایین بیکاری((7/5 در مناطق روستایی استان بوده و سرانه اشتغال در خانوارهای روستایی استان، معادل 0/94 بوده که نشان می دهد به ازای هر فرد شاغل در مناطق روستایی استان، تقریبا یک نفر شاغل وجود دارد. ضریب به دست آمده در رابطه با شاخص بار تکفل معیشتی برابر با 2/2 و برآورد میزان هزینه های خانوار، بیانگر روند روز افزون آن می باشد. بررسی روند تغییرات ضریب جینی در مناطق روستایی استان طی دوره مورد بررسی، حاکی از آن است که این شاخص از 0/43 به 0/34 کاهش یافته و به طور کلی میتوان گفت روند تغییرات شاخص جینی، حاکی از حرکت به سوی توزیع برابر درآمد میان خانوارهای شهری و روستایی طی دوره 1389-1394 می باشد.

کلیدواژه ها:

شاخص های اقتصادی ، اقتصاد روستایی ، اشتغال ، روستاهای استان مرکزی.