شیما عمیدی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران
معصومه قربانی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران

روستاها از ابتدای تاریخ بشر تاکنون همواره به عنوان کانون تولید و اشتغال در سایر کشورهای جهان مطرح بوده اندو با گسترش فعالیت های اقتصادی، توسعه روستا متناسب با توسعه بخش های مختلف کشاورزی، صنعت و خدمات نیز در دستور کار دولت ها قرار گرفته است. به طوریکه، توسعه روستا در بسیار از کشورها منجر به توسعه کارآفرینی، اشتغال زایی، توسعه صنعتی و ایجاد ارزش افزوده بالا برای آنها شده است و توانسته اند از مسیر توسعه روستایی به رشد و توسعه اقتصادی دست یابند، چراکه، با این باور که توسعه واقعی بدون توسعه روستایی امکان پذیر نیست، برنامه ها و راهبردهای مدون و منسجمی را برای استفاده از ظرفیت روستاها در اقتصاد خود تدوین و اجرا کرده اند. در ایران نیز، اقتصاد روستا همواره جزء لاینفک اقتصاد کشور بوده و سهم عمده ای از رشد اقتصادی متاثر از اقتصاد روستایی به خصوص در حوزه کشاورزی بوده است؛ اما تاکنون سیاست های واحد و منسجمی برای استفاده از تمام ظرفیت روستاها در حوزه های صنعتی و خدماتی در کنار کشاورزی وجود نداشته است با توجه به مباحث مطرح شده و ضرورت پاسخگویی به نیازهای روستائیان، این مطالعه با هدف ارزیابی مسئولیت اجتماعی نهادها و سازمان های متولی در رابطه با اشتغال روستایی به صورت تحلیلی مروری با استناد به مطالعات انجام شده، صورت پذیرفته است. نتایج مطالعه نشان داد اشتغال زایی در بخش روستائی مستلزم پاسخگو بودن سازمان های متولی نسبت به عملکرد حود و شناسایی نقاط قوت و ضعف برنامه های توسعه ای سازمان ها در حوزه اشتغال روستایی می باشد.

مسئولیت اجتماعی،اشتغال،اشتغال پایدار،توسعه روستایی