ظرفیت سازی و ارتباط آن با اشتغال پایدار در مناطق روستایی شهرستان پلدختر

ایجاد اشتغال به عنوان هدف عمده برنامه های توسعه روستایی مورد توجه قرار گرفته است. یکی از عوامل مهم در این زمینه توجه به ظرفیت مناطق روستایی میباشد. با توجه به اهمیت این موضوع، در این پژوهش به بررسی ظرفیت سازی و ارتباط آن با اشتغال پایدار در مناطق روستایی پرداخته شد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و روش انجام آن توصیفی-تحلیلی است. داده ها از طریق پرسشنامه و داده های سازمانی گردآوری شد. جامعه آماری خانوارهای روستایی شهرستان پلدختر میباشد .(N=11289) با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری سهمیه ای 379 خانوار به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمونهای توصیفی، آزمون رتبهای همانباشتگی نامحدود اکتشافی و معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج نشان داد که نرخ اشتغال روستایی در شهرستان پلدختر 20/5 درصد میباشد که نسبت به نرخ اشتغال روستاهای استان (20/7) و روستاهای کشور (38/9) در سطح پایینتری بوده است. در زمینه ظرفیت سازی به ترتیب ابعاد اقتصادی (0/163)، اجتماعی (0/133)، ساختاری- نهادی (0/121) و محیطی (0/118) مهمترین ابعاد ظرفیت سازی در منطقه مورد مطالعه بودهاند. همچنین نتایج بدست آمده از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که مدل پژوهش تحت تاثیر عاملهای پنهان اقتصادی، اجتماعی، نهادی و محیطی قرار دارد. مقدار p کلیه پارامترهای لامدا در مدل فوق نشان از تایید کلیه این روابط دارد. به طوری که مدل استاندار ظرفیت سازی روستایی ارتباط مثبتی با ضریب 0/66 با اشتغالزایی روستایی داشته است. در بین عوامل ظرفیت سازی عامل اقتصادی و شاخص های آن بیشترین نقش را ایفا کرده ا ند.

کلیدواژه ها:

توسعه روستایی ، ظرفیت سازی ، اشتغال پایدار ، مدل معادلات ساختاری ، شهرستان پلدختر.