بررسی تاثیر نوع سیال شکاف زنی بر الگوی رشد شکاف هیدرولیکی از طریق شبیه سازی به روش UFM در یکی از مخازن شکاف دار نفت خیز جنوب

شکاف زنی هیدرولیکی به عنوان روش انگیزش تولید هیدروکربن در سازندهای با تراوایی کم شناخته شده است. اگرچه هندسه رشد شکاف با ایده آل انگاشتن سایر پارامترهای موثر، به صورت تئوری قابل تبیین است، اما در شرایط پیچیده و درنظرگرفتن عدم قطعیت های مرتبط با خواص مخزنی و مکانیکی و به خصوص توزیع شبکه شکستگی های طبیعی در سنگ مخزن، پیش بینی هندسه شکاف با پیچیدگی همراه می باشد. در این راستا، با استفاده از اطلاعات عملیات شکاف هیدرولیکی در دو چاه مختلف با الگوی مشابهی از توزیع شکستگی های طبیعی و خواص مخزنی و مکانیکی، اما با دو سیال تزریقی متفاوت، آب (slick water) و ژل (linear gel)، در یکی از میادین نفتی جنوب غرب با سنگ مخزن کربناته، بازدهی این دو عملیات برحسب هندسه و گسترش شکاف های هیدرولیکی مورد بررسی قرار گرفت. در طی این بررسی، پس از تعیین اولیه پارامترهای مرتبط با خواص مخزنی و مکانیکی سازند مورد نظر و توزیع تنش های برجا در محل هردو چاه، برای هر کدام از چاه ها، با توجه به نمودارهای فشار-زمان حاصله و کالیبره کردن تنش های برجا و در نظر گرفتن شبکه شکستگی ها، در نهایت، نمودار فشار-زمان حاصل از شبیه سازی به روش UFM با نمودار فشار-زمان به دست آمده در عملیات تطبیق داده شد. با بررسی پارامترهای هندسی همچون طول، پهنا و شعاع تاثیر شبکه شکاف هیدرولیکی در سنگ مخزن برای هر کدام از عملیات ها حاصل از تطبیق دهی در مرحله قبل، مشخص گردید شبکه شکاف هیدرولیکی در حالت استفاده از آب در قیاس با ژل، به عنوان سیال شکاف زنی، گستره وسیع تری از شبکه شکستگی های طبیعی را تحت تاثیر قرار داده است. اگرچه متوسط پهنای شکاف ها در حالت استفاده از آب نسبت به ژل کمتر است، با این حال، به کارگیری عوامل جذب سطحی مناسب جهت کاهش هرزروی سیال تزریقی در مخازن دارای شکستگی های طبیعی، استفاده از آب می تواند باعث انتقال بهتر پروپانت در گستره وسیع تری از شکستگی های طبیعی شده و در نتیجه افزایش بیشتر شاخص تولید را به همراه خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی شکاف زنی هیدرولیکی ، مخازن شکافدار ، شکستگی های طبیعی ، مدل شبکه شکاف غیرمتداول (UFM) ، سیال شکاف زنی