اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر کاهش پرخاشگری نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر کاهش پرخاشگری نوجوانان انجام گرفت. روش این پژوهش نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور از میان مراجیعن به مرکز مشاوره در شهر بیرجند 30 نفر بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 6 جلسه 1/5 ساعتی به صورت گروهی تحت آموزش شناختی - رفتاری قرار گرفت، در این مدت گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه پرخاشگری باس و پری ( 1992 ) را در دو نوبت (پیش آزمون و پس آزمون) تکمیل کردند. برای بررسی آماری داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که پس از حذف تاثیر پیش آزمون، گروه آزمایش در مقیاس پرخاشگری، کاهش معناداری نسبت به گروه کنترل داشته است. بنابراین این تحقیق نشان داد که آموزش درمان شناختی- رفتاری منجر به کاهش پرخاشگری نوجوانان در هر سه مولفه رفتار پرخاشگرانه، احساس پرخاشگرانه و افکار پرخاشگرانه می شود.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی- رفتاری ، پرخاشگری نوجوانان