بررسی تاثیر آموزش شناختی مغز بر حافظه فعال، مهار استرس، بازداری و عملکرد برنامه ریزی و حل مساله در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر اصفهان در نیمه دوم سال 1397

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش شناختی مغز بر حافظه فعال، مهار استرس، بازداری و عملکرد برنامه ریزی و حل مساله در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر اصفهان در نیمه دوم سال 1397 بود که به روش نیمه آزمایشی انجام شد. به منظور اجرای پژوهش 30 نفر از بیماران به صورت در دسترس مبتنی بر ملاک های ورود و خروج انتخاب و پس از توضیح اهداف پژوهش به صورت تصادفی 15 نفر در گروه کنترل و 15 نفر در گروه آزمایش قرار گرفته و پیش آزمون از طریق آزمون آندره ری، پرسشنامه ی سبک های مقابله با استرس (CISS)، آزمون رنگ- واژه استروپ و آزمون برج های هانوی انجام شد. گروه آزمایش تحت 12 جلسه (به صورت هفته ای 2 بار) آموزش شناختی مغز به صورت انفرادی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. یک هفته پس از اتمام جلسات، اعضای هر دو گروه ( آزمایش و کنترل) مجددا با استفاده از آزمون های پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند. 45 روز پس از اجرا، مرحله پیگیری انجام شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد آموزش شناختی مغز بر حافظه فعال (بازپدیداری سازمان ادراکی، حافظه بینایی) بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تاثیر نداشته است. لیکن آین درمان اثرات ماندگاری بر مهار استرس و ابعاد آن اعم از مقابله مساله مدار و مقابله اجتنابی، بازداری و عملکرد برنامه ریزی و حل مساله بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس داشته است (p> 0/05). بنابراین از این درمان میتوان به منظور مهار استرس، افزایش قابلیت بازداری و عملکرد برنامه ریزی و حل مساله بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

حافظه فعال ، مهار استرس ، بازداری ، عملکرد برنامه ریزی و حل مساله ، مولتیپلاسکلروزیس ، آموزش شناختی مغز