اثر بخشی مداخله بازی درمانی با رویکرد گشتالت درمانی بر مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی منطقه 6 تهران

هدف از انجام این پژوهش اثر بخشی مداخله بازی درمانی با رویکرد گشتالت درمانی بر مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی منطقه 6 تهران بود. روش تحقیق یک پژوهش آزمایشی از نوع پژوهش های مداخله ایبود و طرح پژوهش مورد استفاده، طرح پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه کودکان پیش دبستانی منطقه 6 تهران بود. نمونه آماری پژوهش نیز 30 نفر از کودکان پیش دبستانی بودند که به صورت تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت از جامعه آماری گزینش شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مهارت های اجتماعی ماتسون و محتوای آموزشی بازی درمانی با رویکرد گشتالت درمانی بود. برایتجزیه و تحلیل داده های آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که : با توجه به میزان F=60/23 و با توجه به اینکه مقدار احتمال از سطح 0/05 کمتر می باشد با 0/95 اطمینان فرضیه تحقیق تایید می گردد و بازی درمانی با رویکرد گشتالت درمانی بر مهارت های اجتماعی مناسب کودکان تاثیر دارد. با توجه به میزان F=52/88 و با توجه به اینکه مقدار احتمال از سطح 0/05 کمتر می باشد با 0/95 اطمینان فرضیه تحقیق تایید می گردد و بازی درمانی با رویکرد گشتالت درمانی بر رفتارهای غیر اجتماعی کودکان تاثیر دارد. با توجه به میزان F=22/56 و با توجه به اینکه مقدار احتمال از سطح 0/05 کمتر می باشد با 0/95 اطمینان فرضیه تحقیق تایید می گردد و بازی درمانی با رویکرد گشتالت درمانی بر پرخاشگری و رفتارهای تکانشی کودکان تاثیر دارد. با توجه به میزان F=209/72 و با توجه به اینکه مقدار احتمال از سطح 0/05 کمتر می باشد با 0/95 اطمینان فرضیه تحقیق تایید می گردد و بازی درمانی با رویکرد گشتالت درمانی بر برتری طلبی و اطمینان زیاد به خود داشتن کودکان تاثیر دارد. همچنین با توجه به میزان F=6/91 و با توجه به اینکه مقدار احتمال از سطح 0/05 کمتر می باشد با 0/95 اطمینان فرضیه تحقیق تایید می گردد و بازی درمانی با رویکرد گشتالت درمانی بر رابطه با همسالان کودکان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، رویکرد گشتالت درمانی ، مهارت های اجتماعی