اثربخشی آموزش مهارت حل مساله بر خودکارآمدی دانش آموزان شهر کرمانشاه

خودکارآمدی را انعطاف پذیری موثر در برابر حوادث زندگی می دانند و بیان می کنند که بهزیستی روانشناسی توانایی سازگاری مناسب، در زمان در معرض قرار گرفتن در زمینه های استرس زا و خطرناک یا تهدیدهای مهم است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه سوم دوره متوسطه دوم در سال تحصیلی 97-96 در مدارس دولتی ناحیه دو آموزش و پرورش شهر کرمانشاه بودند. روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به هدف پژوهش نمونه به حجم 60 نفر ( 30 نفر برای گروه کنترل و 30 نفر برای گروه آزمایش ) انتخاب شدند. ابزار گردآور داده ها پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (1989)، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) و جلسات آموزش حل مساله است. نتایج نشان داد بین خودکارآمدی دانش آموزان در بین گروه های آموزش حل مسئله و گروه گواه تفاوت معناداری وجود دارد (P> 0/001). با آموزش مهارت حل مسئله افراد می توانند از راهکارهای مناسب و قابل اجرا در هنگام رویارویی با مشکلات استفاده نموده و همین امر می تواند بر خودکارآمدی آنان تاثیر بگذارد.

کلیدواژه ها:

آموزش حل مساله ، خودکارآمدی ، دانش آموزان