مقایسه حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس و زنان سالم

تصلب چندگانه (مالتیپل اسکلروزیس) یک بیماری خود ایمنی پیشرونده سیستم اعصاب مرکزی با علل ناشناخته است که از شایع ترین اختلال ها در اوایل بزرگسالی و در سنین 40-20 بروز می کند و ابتلا در زنان دو برابر مردان است. بیماری های مزمن با توجه به بروز ویژگی های فیزیولوژیک خاص در افراد درگیر با بیماری همواره با آسیب های روانشناختی متعددی همراه است. لذا هدف از این مطالعه مقایسه مولفه های روانشناختی حمایت اجتماعی و خودکارآمدی زنان مبتلا به ام اس و سالم است. در این مطالعه توصیفی 50 بیمار و 50 فرد سالم به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند و هر دو گروه پرسشنامه های (MSPSS) و (GSE-10) را پر نمودند. داده ها براساس آزمون t مستقل و نرم افزار spss مورد بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج آزمون t بین دوگروه، گروه بیمار به استثناء حمایت اجتماعی کل (value P<0/025)، حمایت دوستان (value P<0/020) و دیگران (value P <0/015) در سایر متغیرهای این مطالعه نسبت به گروه سالم تفاوت معنادار نشان نداد. بیماری ام اس بر روی جنبه های روانی- اجتماعی بیماران اثر منفی دارد به طوری که زنان مبتلا به ام اس حمایت اجتماعی کمتری از سوی دوستان و دیگران دریافت می کنند.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ادراک شده ، خودکار آمدی ، مالتیپل اسکلروزیس