اثربخشی آموزش مبتنی بر معنادرمانی بر بلوغ عاطفی در نوجوانان پسر مقطع متوسطه شهر تهران

عدم تعادل و بی ثباتی عاطفی یکی از بارزترین ویژگی های این دوره می باشد. اکثر اوقات به هنگام بروز خشم نمی توانند رفتار و گفتار خود را کنتر ل نمایند، خیلی زود متاثر می شوند، بخصوص زمانی که احساس می کنند کسی به حرفشان گوش نمی دهد و به همین خاطر دست به اعمال ناخوشایندی می زنند و سپس پشیمان شده ، خود را سرزنش می کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر معنادرمانی گروهی بر بلوغ عاطفی نوجوانان پسر دوره متوسطه صورت گرفته است. روش پژوهش آزمایشی از نوع نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بود و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه ناحیه 5 آموزش و پرورش در نیمسال اول 1395-96 بود. گروه نمونه شامل 30 نفر از دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به منظور اندازه گیری اطلاعات از پرسشنامه بلوغ عاطفی سینگ و بهارگاوا ( 1974 ) استفاده شد و سپس گروه آزمایش مورد آموزش قرار گرفت. پس از پایان دوره آموزشی هر دو گروه مجددا مورد سنجش قرار گرفتند و اطلاعات بدست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد.

کلیدواژه ها:

معنادرمانی ، نوحوانان ، بلوغ عاطفی