زینب آویش - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی، آمل، ایران

هدف: دوران بارداری همراه با تغییرات فیزیکی و درونی بسیار زیادی می باشد. ممکن است این علایم در ابتدا با اختلالات روحی روانی بسیار کم شروع و سپس به اختلالات روانی شدید و حتی سایکوز منجر شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر افسردگی، استرس ادراک شده و کیفیت زندگی زنان باردار انجام شد. روش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی با سنجش در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل، 30 زن باردار با تشخیص افسردگی و استرس از میان بیماران مراجعه کننده به بخش زنان و زایمان بیمارستان شریعتی استان تهران به صورت در دسترس انتخاب شدند، سپس، به صورت تصادفی در گروه آزمایش (n=15؛ تحت مداخله واقعیت درمانی طی 10 جلسه گروهی یک بار در هفته) و گروه کنترل (n=15) گماشته شدند. مقیاس افسردگی هملیتون، مقیاس استرس ادراک شده و پرسشنامه کیفیت زندگی توسط کلیه شرکت کنندگان در هر سه مرحله تکمیل شد. نتایج: طبق نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، این مداخله بر کیفیت زندگی و مولفه های روان شناختی آن موثر بود. و علائم افسردگی، استرس ادراک شده بیماران نسبت به خط پایه کاهش و در دو ماه پیگیری تداوم داشت. نتیجه گیری: نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد می کند که واقعیت درمانی می تواند یک روش درمانی مناسب برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش افسردگی و استرس ادارک شده زنان باردار باشد. لذا به کارگیری واقعیت درمانی پیشنهاد می شود.

واقعیت درمان کیفیت زندگی افسردگی استرس ادراک شده زنان باردار