تاثیر کاربرد کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی شنبلیله (.Trigonella foenum-graecum L)

کاربرد کودهای بیولوژیک به ویژه باکتری های ثبت کننده نیتروژن و قارج میکوریزا به جای مصرف کودهای شیمیایی از مهمترین راهبردهای تغذیه ای در مدیریت پایدار بوم نظام های کشاورزی می باشد. به منظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک بر خصوصیات کمی شنبلیله، آزمایشی به صورت طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال زراعی 95-1394 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد کودهای زیستی در چهار سطح (1- ترکیب ازتوباکتر + قارچ میکوریزا، 2- قارچ میکوریزا، 3- ازتوباکتر و 4- شاهد (عدم کاربرد کود زیستی) بودند. نتایج نشان داد که تاثیر کاربرد کودهای بیولوژیک بر ارتفاع بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک شنبلیله معنی دار بود. حداکثر عملکرد دانه (1035 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (1583 کیلوگرم در هکتار) در شرایط تیمار تلفیقی قارچ میکوریزا و ازتوباکتر بدست آمد. بطوری که تیمار تلفیقی قارچ میکوریزا و ازتوباکتر به ترتیب سبب افزایش 28/98 و 17/84 درصد تعداد دانه غلاف و وزن هزار دانه شنبلیله نسبت به تیمار شاهد گردید.

کلیدواژه ها:

کشاورزی پایدار ، قارچ میکوریزا ، عملکرد ، ازتوباکتر