CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

دولت در تئوری امامت تشیع(دوازده امامی)، درعصر حضور امام معصوم(ع)

عنوان مقاله: دولت در تئوری امامت تشیع(دوازده امامی)، درعصر حضور امام معصوم(ع)
شناسه ملی مقاله: DAHEGHADIR07_040
منتشر شده در هفتمین اجلاس بین المللی دکترین جهانی دهه غدیر در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمداسمعیل بلوری - عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی

خلاصه مقاله:
انسان موجودی اجتماعی است. زندگی اجتماعی، حفظ نظم و ایجاد امنیت، نیازمند قانون است. قانون هم نیازمند مجری است. سازمانی که چگونگی تهیه قانون و اجرای آن را بر عهده دارد، در عرف سیاسی دولت یا حکومت نامیده می شود. دولت نبوی اولین دولت تاسیس شده در اسلام توسط حضرت محمد (ص) بوده است. شیعه و سنی هر دو باتفاق قبول دارند که حضرت محمد (ص) دارای صفات و خصوصیات ویژه ای بوده که بخاطر داشتن آن ویژگی ها بر همه مسلمین ولایت داشته است (النبی اولی بالمومنین...). شاخصه های دولت نبوی چیست با رحلت رسول اکرم (ص) دو برداشت کاملا متفاوت از دولت نبوی به وجود آمد. برداشت اول تئوری خلافت اهل تسنن، و برداشت دوم تئوری امامت شیعه امامیه است. هریک از این دو تئوری دولت از منظر موضوع شناسی، معرفت شناسی، روش شناسی و جامعه شناسی کاملا با هم اختلاف اساسی دارند. در این مقاله، چارچوبه های اساسی تئوری امامت شیعه امامیه مورد بررسی قرار می گیرد. دولت در تئوری امامت شیعه امامیه در عصر حضور امام معصوم (ع) بر مبنی معیار و ملاک های دولت نبوی است. پیامبر اکرم (ص) علاوه بر شان نبوت تشریعی که همان اخذ و ابلاغ قوانین اسلام از سوی خداست، شان امامت که همان اجرای قوانین الهی است را دارا بود.

کلمات کلیدی:
دولت، دولت نبوی، دولت امامت شیعه، عصر حضور امام معصوم.

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/921863/