سنجش آفلاتوکسین B1 در جیره های غذایی دامداری های استان مازندران در تابستان 1387

هدف: در طی تابستان1387 تعداد 192 نمونه جیره غذایی دام( از قبیل کنسانتره، تفاله چقندر، سبوس گندم و تفاله تخم پنبه ) از دامداری های روستاهای استان مازندران به روش الایزا آفلاتوکسین B1 آن، مورد سنجش قرار گرفتند. مواد و روش کار: نمونه های جیره را در پلاستیک های استریل که در مقابل نور محافظت شده اند، جمع آوری و در فریز 20- نگهداری شدند. با استفاده از کیت تجاری الایزای رقابتی از شرکت Tecna ایتالیا آفلاتوکسین B1 مورد سنجش قرار گرفتند. نمونه ها با متانول 70% عصاره گیری شدند.جذب و غلظت AFB1 در طول موج 450 نانومتر، به وسیله الایزای ریدر اندازه گیری شدند. میزان جذب با غلظت AFB1 در نمونه نسبت معکوس داشت . داده ها به وسیله آزمون ANOVA و نرم افزار آماری SPSS در مقایسه با معیارهای استاندارد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج و بحث : 11 نمونه (22/9%) از ساری، 15 نمونه (31/3%) از بابل ، 12 نمونه (25%) از چالوس و 14 نمونه (29/2%) از تنکابن مثبت بودند( بیش از 5 میکروگرم در کیلوگرم آلودگی آفلاتوکسین B1 داشتند). به طور کلی از 192 نمونه جیره غذایی دام، 52 نمونه (27/1%) مثبت بودند. بیشترین غلظت آلودگی به AFB1 11 و کمترین آن یک میکروگرم در کیلوگرم بودند(میانگین 3/83 میکروگرم در کیلوگرم ). از هر کدام از جیره های غذایی ، 48 نمونه جمع آوری شدند که 15 نمونه (31/3%) کنسانتره، 10 نمونه (20/8%) تفاله چغندر، 4 نمونه (8/3%) سبوس گندم و 23 نمونه (47/9%) تفاله تخم پنبه مثبت بودند. بیشترین آلودگی مربوط به تفاله تخم پنبه و کمترین آن مربوط به سبوس گندم بود. با استفاده از آزمون آماری بین میزان آلودگی آفلاتوکسین B1 در انواع نمونه ها ی مختلف ارتباط معنی داری وجود داشت . در شمال ایران به علت شرایط مناسب محیطی در رشد کپک های آفلاتوکسیژن، تدابیری در جهت تهیه ، تولید و نگهداری منابع غذایی حیوانی باید اتخاذ گردد.

کلیدواژه ها:

آفلاتوکسین B1 ، جیره غذایی دام ، مازندران ، الایزا