بررسی اثرات افزایش چربی ها به غذای شترمرغ های پرورشی بر شاخص های بیوشیمیایی خون

هدف: امروزه استفاده از چربی های جامد و روغن های مایع در غذای مصرفی طیوری گوشتی و شترمرغ های پرورشی برای اهداف مختلفی از جمله بهبود عملکرد اقتصادی، افزایش وزن، رشد و وزن آوری انجام می گیرد. از آن جایی که گوشت شترمرغ از منابع پروتئینی با ضریب سلامتی بالاست به خصوص ارزش های غذایی انسانی آن بالاست بر آن شدیم تا اثرات مصرف چربی ها در شترمرغ را بر شاخص های بیوشیمیایی خون آن ارزیابی نمائیم . به این منظور 24 قطعه شترمرغ 6 ماهه (از هر دو جنس ) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مساوی 12 تایی شاهد و تیمار تقسیم شدند. مواد و روش کار: از سن 6 ماهگی تا 8 ماهگی جمعا به مدت 16 هفته به غذای گروه تیمار 5% روغن مایع سویا اضافه شد در حالی که در این مدت گروه شاهد از غذای پایه مشابه گروه تیمار ولی بدون افزودن چربی تغذیه شدند سپس در سن 8 ماهگی از هر دو گروه شاهد و تیمار خونگیری و شاخص های پروتئین تام، آلبومین ، تری گلیسرید، گلوکز، BUM با استفاده از کیت های استاندارد اندازه گیری شد. روش آماری مطالعه T.STUDENT و از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج و بحث : طبق نتایج به دست آمده میزان متوسط تری گلیسرید در گروه تیمارMG/DL 208 بود که به طور معنی داری بیشتر از گروه شاغل بود. میزان پروتئین تام، آلبومین ، گلوکز، BUN در گروه های شاهد و تیمار هیچ گونه اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد. طبق نتایج این مطالعه هر چند افزودن چربی ها به غذای شتر مرغ می تواند عملکرد و بازدهی اقتصادی و وزن نهایی را بهبود دهد اما افزیش میزان تری گلیسریدها در محصول نهایی نکته ای است قابل توجه که شاید نشود به راحتی از آن گذشت .

کلیدواژه ها:

چربی ، خون ، شترمرغ