مطالعه ساختار آنتی ژنی کیست هیداتید و مقایسه آن در نشخوارکنندگان بزرگ

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 260

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

VETLAB01_096

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

چکیده مقاله:

هدف: اکینوکوکوز به عنوان یک بیماری مشترک با گسترش جهانی می باشد که انسان و دام های اهلی به آن مبتلا می شوند. این بیماری توسط متاسستود کرم نواری انگل سگ اکینوکوکوس گرانولوزوس بوجود می آید. در این مطالعه ، شناسایی و دسته بندی ویژگی های پادگن های مایع کیست هیداتید با استفاده از روش های الکتروفورزیس ( SDS-PSGE) و دات الایزا انجام شد. مواد و روش کار: به این منظور مایع کیست هیداتید در شرایط استریل از کیست هیداتید گاو و گاومیش تهیه گردید. مایع کیست ها جداگانه تغلیظ و نگهداری شدند. پروتواسکولکس ها نیز متحمل 10 بار ذوب و انجماد شده و سونیکه گردیدند. 6 خرگوش نیز با آنتی ژن های تهیه شده ایمن شدند و یک ماه بعد از آنها نمونه خون تهیه گردید تا در مطالعه مورد استفاده قرار گیرند. نمونه های تهیه شده از گاو و گاومیش به روش های فوق مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج و بحث : الکتروفورزیس مایع کیست هیداتید و پرتواسکولکس گاو و گاومیش نشان داد که اختلافاتی میان سیستم های الکتروفورزیس و انواع باندهای تشکیل شده وجود دارند. نتایج آزمون دات الایزا نشان داد که آنتی بادی ضد کیست هیداتید در رقت های 1/20 ،1/50 و 1/100 بهترین واکنش را با آنتی ژن دارد و تفاوتی بین رقت های 1/10 و 1/50 وجود ندارد. واکنش در مورد دو نوع آنتی ژن ریه گاومیش با کیست عقیم از ارومیه و ریه گاو با کیست بارور از مهاباد با رقت های 1/20 و 1/50 مثبت قوی بود ولی با رقت 1/10 واکنش ضعیف نشان داد. نتایج بیانگر آن بود که دات الایزا روش سریعی است و اهمیت به سزایی در تایید تشخیص بالینی هیداتیدوز در آزمایشگاه و یا مزرعه دارد.

نویسندگان

محمد یخچالی

گروه پاتوبیولوژی، بخش انگل شناسی ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه

احمد مرشدی

گروه میکروبیولوژی، بخش ایمنی شناسی ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه