شناسایی ویبریوهای نمک دوست در پست لاروهای تولیدی مراکز تکثیر میگوی استان بوشهر در سال 1388

هدف: ویبریوها مثل آئروموناس های آب شیرین در همه جا حاضرند به خصوص در مناطقی که مواد آلی آن بالا باشد.در سخت پوستان امروزه به عنوان فلور طبیعی شناخته شده که فقط گونه های مشخصی از این جنس می تواند بیماری زا باشند. با توجه به رشد صنعت پرورش میگو و عوامل دخیل در رشد روزافزون آن شناسایی عوامل پاتوژن عفونی و همچنین راه های مبارزه با آن ها می تواند از اولویت ها باشد.در این مطالعه سعی شده درفاز اول با شناسایی فلور ویبریوها به عنوان یک مطالعه پایه در جهت تاثیرآن ها بر بقاء پست لاروها و تاثیر آنتی بیوتیک ها و پروبیوتیک ها در تولید هچری ها باشد. مواد و روش کار: تعداد 1350 قطعه پست لارور میگوی وانامی تولیدی نمونه برداری و به مرکز تشخیص بیماری های میگو ارسال گردید.ابتدا نمونه ها بر روی محیط های جامد TCBSو MarineAgar به صورت خطی کشت داده شد. پس از گرمخانه گذاری،کلنی های رشد کرده بر اساس خصوصیت های ظاهری جداسازی و جهت خالص سازی به محیط جامد آگارمغذی حاوی 3 درصد نمک منتقل وپس از گرمخانه گذاری بمدت 24ساعت ،کلنی های رشد یافته تحت آزمون های string test با سدیم دزکسی کلات نیم درصد،رنگ آمیزی گرم،تست حرکت وسایرتست های بیوشیمیایی تعیین گونه گردید.در این مطالعه 1299 تست بیوشیمیایی صورت گرفته است . نتایج و بحث : ما حصل کشت از کلنی های رشد کرده بر روی محیط های جامدTCBSو Marine agarپس از گرمخانه گذاری و بررسی رنگ آمیزی گرم ومشاهده جدایه های گرم منفی میله ای کوتاه، خمیده و اکسیداز منفی ، متحرک مثبت و بررسی آزمایش های بیوشیمیایی چون اندول، سولفور،اسیدآمینه های آرژنین ،اورنیتین و لیزین ،آنزیم هایبتا گالاکتوزیداز و ژلاتیناز،تحمل نمک های 0و1و2و3و6و8و10 درصد وmrvp،o/f، سیترات، نیترات و قندهای سوکروز،آرابینوز و قندهای بیشتر در صورت لزوم، سه گونه V.vulnificus،V.alginolyticusو V.paraheamolyticusشناسایی گردید.گرچه عوامل جداسازی شده را می توان به عنوان فلور طبیعی میگو و آب دریا دانست اما در صورت تغییر فاکتورهای فیزیکو شیمیایی ، عوامل استرس زا و سوء مدیریت بهداشتی می توانند به عنوان عوامل فرصت طلب و بیماری زا بر میزان بازماندگی نهایی ، بقاء در زمان ذخیره سازی مزارع پرورشی ودر تولید نهایی تاثیر داشته باشد

کلیدواژه ها:

ویبریو ، نمک دوست ، پست لارو وانامی