مریم اله بخشیان - دکتری تخصصی پرستاری، استاد یار و عضوهیئت علمی دانشکده پرستاری – مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران. ایران
عاطفه اله بخشیان - دکتری تخصصی پرستاری، استاد یار و عضوهیئت علمی دانشکده پرستاری – مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی تبریز. ایران .
سارا فهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری داخلی- جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

زمینه: تبعیت از رژیم دارویی در بیماری های مزمن برای دستیابی به اهدافی همچون بهبود وضعیت سلامتی، کیفیت زندگی و کاهش هزینه های درمانی ضروری است. همراستا با افزایش تاثیرات سو ناشی از عدم تبعیت درمانی در بیماری های مزمن، استفاده از تکنولوژی موبایل در ارایه مراقبت های بهداشتی ( mHealth)، بدلیل ایجاد استمرار در برقراری ارتباط، آموزش و نظارت بر بیمار و تسهیل تبعیت در درمان حال افزایش است. هدف: هدف از این مطالعه مروری ارزیابی تاثیر تکنولوژی موبایل بر تبعیت از درمان در بیماری های مزمن ( Madherence ) است. روش تحقیق: مطالعه حاضر با مروری یکپارچه از مطالعات مرتبط بر اساس روش بروم (2000) در طی سه مرحله جستجوی متون، ارزشیابی داده ها و تحلیل داده ها انجام گردید. پایگاه های اطلاعاتی های Embase , Pub-Med , EBSCO , Medline, Irandox, Iranmedex, Magrian,SID, CINEAL با کلید واژه های تکنولوژی تلفن همراه، تبعیت دارویی و بیماری های مزمن جهت بررسی تاثیر تکنولوژی موبایل بر تبعیت دارویی در درمان بیماری های مزمن از سال 1980 تا 2019 انجام شد. از 125 مطالعه مرتبط، 16 مقاله بر اساس معیارهای ورود : وجود کلید واژه های ذکر شده در متن مقاله، مطالعات مروری و تحقیقی و مقالات چاپ شده در مجلات معتبر داخل و خارج کشور بررسی شدند. جهت تحلیل داده های استخراج شده از منابع اولیه پس از مقایسه یک به یک به صورت جمع بندی یکپارچه و واحد، داده ها طبقه بندی شده و خلاصه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد از 16 مطالعه، 5 مطالعه از 16 مطالعه به صورت آموزش فردی ، 7 مطالعه از 16 مطالعه به صورت ارتباط دوسویه و 9 مطالعه از 16 مطالعه با استفاده از سرویس پیام کوتاه انجام شده بود. زمان مداخلات به کارگرفته شده حداکثر 12 هفته و روش غالب برای بررسی تبعیت دارویی خودگزارش دهی بود. سودمندی و سهولت در استفاده و دسترسی یا ترجیح بیماران در بیش از نیمی از مطالعات (10 مطالعه) بالا نشان داده شد. نتیجه گیری: اگرچه نتایج نشان داد استفاده از تکنولوژی موبایل پتانسیل بهبود پیامد های سلامتی در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن را از طریق افزایش کنترل بر نشانه های بیماری و خودمدیریتی را داراست، با توجه به مدت کوتاه اجرای مداخلات آموزشی از طریق تکنولوژی موبایل و دشواری در اتکا کامل به یافته های حاصل از خودگزارش دهی تبعیت دارویی در این مطالعات، به مطالعات بیشتری با هدف درک و توسعه چگونگی بهبود ابزارهای تکنولوژی موبایل جهت غلبه بر موانع موجود بر تبعیت دارویی نیاز است.

تلفن همراه، تبعیت از درمان، بیماری های مزمن