رضا فراشبندی - دانشجوی دکتری گروه فلسفه تعلیم و تربیت، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
زینب حبیبی دهنه سیری - کارشناس ارشد گروه علوم تربیتی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
زهرا حبیبی - کارشناس گروه علوم آزمایشگاهی، واحد بوشهر، دانشگاه علوم پزشکی، بوشهر، ایران
فرزانه بنافیان - کارشناس ارشد گروه مدیریت مالی، موسسه آموزش عالی خرد، بوشهر، ایران

هدف از انجام این مقاله، شناسایی جایگاه هوش اخلاقی در سازمان ها می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش درآمده است. در ابتدا مفهوم هوش اخلاقی، اهداف هوش اخلاقی و ابعاد هوش اخلاقی مورد بحث قرار گرفت. یکی از متغیرهای مورد بحث در حوزه روانشناسی، هوش اخلاقی است. هوش اخلاقی ظرفیت و توانایی درک درست از غلط، داشتن اعتقادات اخلاقی قوی و عمل به آنها است. نفوذ در افراد همیشه به عنوان امری مهم در ادبیات سازمان و مدیریت مطرح بوده است. هر قدر نفوذ مدیر بیشتر باشد قدرت او در به کارگیری افراد و انجام بهتر کارها افزایش می یابد. هوش اخلاقی نوع سوم قدرت است در کنار قدرت مدیریتی یا سازمانی و قدرت شخصی که برآمده از ویژگیهای شخصی فرد است. بی شک پرداختن به مولفه های هوش اخلاقی در سطوح مختلف زندگی فردی و اجتماعی ضرورتی انکارناپذیر است و کیفیت ابعاد هوش اخلاقی میتواند به عنوان سازه اساسی و تاثیرگذار در تقویت سازمان سالم و اخلاقی مدنظر واقع شود. با توجه به مطالب ارائه شده، استفاده صحیح از جایگاه هوش اخلاقی در سازمان ها می تواند نقش موثر و بسزایی در بین کارکنان داشته باشد که در این مقاله به بررسی ابعاد آن پرداخته شد.

هوش اخلاقی، همدلی، وجدان، خویشتن داری، احترام، مهربانی، بردباری.