شناسایی و تبیین عناصر و هنر معماری مقابر اسلامی در دوره تیموریان

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: ششمین کنفرانس بین المللی یافته های نوین علوم و تکنولوژی با محوریت علم در خدمت توسعه
  • کد COI اختصاصی: DSCONF06_111
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 624
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محسن طبسی

دانشیار، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

سیدمهیار موسوی

کارشناسی ارشد معماری ،دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

چکیده

آرامگاه ها یا مقابر در جهان اسلام پس از مسجد، به عنوان بناهای مذهبی و غیر مذهبی مقام دوم را دارا هستند. این بناها از گوناگونی سبک های هنری و معماری ویژه ای در ادوار مختلف اسلامی برخوردارند که پیوسته پیچیده ترین و به روز ترین تکنیک های معماری جهت ساخت شان مورد استفاده قرار گرفته است. در ایران ساخت مقابر برای امامزادگان و صوفیان به نشانه احترام گذاشتن به گذشتگان رایج بوده و قدمت این بنا ها به اواخر دوره ایلخانی و دوره تیموری باز می گردد و همچنین عمده مصالحی که در ساخت آرامگاه ها بکار رفته است؛ خشت، آجر، لاشه سنگ، گچ، چوب و انواع مختلف ملات بوده که برگرفته از مصالح بوم آورد منطقه است. در میان تمامی بناهای مذهبی، مقابر در کنار مساجد، مهم ترین بناهای ایران اسلامی به شمار می آیند. اهمیت و توجه خاص به این دسته از بناها، موجب شده تا در هر دوره از ادوار اسلامی ایران، هنری جهت آرایش آنها مورد استفاده قرار گیرد که در شان آن دوره اسلامی باشد. مهم ترین و پرکاربردترین هنرها و اوج تزئینات معماری مربوط به آن دوره، در بنای آنها به کار گرفته شده است. تزئینات، جزء لاینفک معماری اسلامی است وبخش عمده ای ازمعماری اسلامی به تزئینات مقابر اختصاص دارد.

کلیدواژه ها

آرامگاه، مقابر - ایلخانی – تیموری- معماری آرامگاهی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.