بررسی تاثیر نشاط سازمانی و بهداشت روانی بر کاهش فرسودگی شغلی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان زابل

فرسودگی شغلی یک تجربه فردی و در عین حال خاص زمینه های کاری است بنابراین تحقیقات انجام شده در طول سالیان گذشته تمرکز خود را معطوف سه عامل مرتبط به فرسودگی شغلی نموده اند یعنی عوامل سازمانی، درون فردی و عوامل بین فردی که هر سه عامل رابطه تنگاتنگی با فرسودگی شغلی دارند با توجه به این وضعیت هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر نشاط سازمانی و بهداشت روانی بر کاهش فرسودگی شغلی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان زابل میباشد. از لحاظ هدف تحقیق از نوع کاربردی، از لحاظ روش انجام تحقیق توصیفی و همبستگی میباشند. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان زابل میباشند که تعداد آنها برابر3000 نفر می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده به تعداد 341 نمونه آماری انتخاب گردید. پایایی این پرسشنامه ها از طریق آزمون آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت و همچنین پرسشنامه ها با روایی محتوایی بالا تهیه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمونهای تی تک نمونه ای، رگرسیون ساده و چندگانه انجام گرفته است و نتایج تحقیق حاکی از آن است که ابعاد نشاط سازمانی(یادگیری، خودگشودگی، مشارکت، مثبت اندیشی، معنادار بودن کار، علاقه) و ابعاد بهداشت روانی (اوقات فراغت و آسیب های اجتماعی) بر کاهش فرسودگی شغلی کارکنان تاثیر معناداری دارد و همچنین وضعیت نشاط سازمانی و بهداشت روانی در اداره آموزش و پرورش شهرستان زابل بالاتر از حد متوسط است ولی وضعیت فرسودگی شغلی پایین تر از حد متوسط میباشد.

کلیدواژه ها:

نشاط سازمانی ، بهداشت روانی ، کاهش فرسودگی شغلی ، کارکنان آموزش و پرورش شهرستان زابل