مقایسه شیوه های فرزندپروری والدین دانش آموزان دختر ورزشکار و غیرورزشکار مقطع متوسطه اول شهر سراب

پژوهش حاضر با هدف مقایسه شیوه های فرزندپروری والدین دانش آموزان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار مقطع متوسطه دوره اول شهرستان سراب اجرا گردید. روش تحقیق علی– مقایسه ای یا پس رویدادی بود. جامعه آماری تحقیق مشتمل بر کلیه والدین دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره اول شهرستان سراب در سال تحصیلی 1396-97 به تعداد 1134 نفر بود که پس از همتاسازی از طریق سن و وضعیت اقتصادی خانواده ها، نمونه ای به تعداد 68 نفر برای هر گروه ورزشکار و غیر ورزشکار به روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند. از پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند (1991)، برای گردآوری اطلاعات استفاده شد. برآورد روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها از نظر متخصصان و اساتید و برآورد پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که این مقدار برای شیوه سهل گیر 0/74، برای شیوه مستبد 0/79، برای شیوه قاطع و اطمینان بخش 0/80 به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) در نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که نتایج نشان داد که بین دانش آموزان ورزشکار و غیرورزشکار از نظر شیوه سهل گیر تفاوت معنادار وجود ندارد .(P<0/05) بین دو گروه از نظر شیوه مستبد تفاوت معنادار وجود دارد (P> 0/01)؛ به گونه ای که نمره دانش آموزان غیرورزشکار در شیوه مستبد به طور معناداری بیشتر از گروه ورزشکار به دست آمده است. بین میانگین نمرات دو گروه از نظر شیوه قاطع و اطمینان بخش تفاوت معنادار وجود دارد .(P> 0/01) به گونه ای که نمره والدین دانش آموزان ورزشکار در شیوه قاطع و اطمینان بخش به طور معناداری بیشتر از دانش آموزان غیرورزشکار به دست آمده است. به طور کلی آنچه از نتایج این پژوهش بر می آید این است که ورزش منجر به ایجاد تفاوت هایی در الگوهای تربیتی والدین شده است و به نظر می رسد شیوه قاطع و اطمینان مناسب ترین شیوه تربیتی از حیث گرایش دانش آموزان به ورزش می باشد.

کلیدواژه ها:

شیوه های فرزندپروری ، والدین ، دانش آموزان ، ورزشکار ، غیر ورزشکار