سمانه صنایعی کمال - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه تبریز
فرشته محمدی - کارشناس ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه ازاد اسلامی کرمانشاه
مریم زارعی - کارشناس کاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی وتوانبخشی

زمینه: خانواده به عنوان مرکز و هسته اصلی مراقبت هاست و تحقیقات متخصصینی که با کودکان با ناتوانی کار می کنند نشان داده است که موثرترین خدمات آنهایی هستند که بر نقش خانواده در درمان تاکید می کنند. هدف: هدف از انجام پژوهش بررسی اثر بخشی مداخلات خانواده محور بر کاهش علائم اتیسم در کودکان مبتلا به این اختلال می باشد.روش: برای پژوهش حاضر از بین والدین دارای کودک اتیسم رده سنی 2 تا 5 سال استان همدان 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد که ( 15 نفر گروه آزمایش، 15 نفر گروه گواه) مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه آزمایش در 10 جلسه آموزش گروهی (استفاده از بسته های آموزشی روزنه) شرکت نموده و گروه گواهمداخله ای دریافت نکردند. اثر بخشی این مداخله در دو زمان پیش آزمون و پس آزمون توسط پرسشنامه گارس II آزمون شد. روش آماری: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی بود و داده ها با روش T مستقل با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که این مداخله به طور کلی بر کاهش علائم اتیسم موثر بودهو اثر معناداری بر رفتارهای کلیشه ای و تعامل اجتماعی داشت، اما در مولفه ارتباط اجتماعی اثر معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: مداخلات خانواده محور با افزایش آگاهی، سازگاری و ارائه راهکارهای انطباقی منجر به کاهش مشکلات رایج والدین و برخی نشانه های اتیسم شده است.

مداخلات خانواده محور، اختلال اتیسم