اثربخشی یادگیری چندرسانه ای برافزایش مهارت های کلامی کودکان اتیسم شیراز در سال تحصیلی 1396-1397

زبان به عنوان مهم ترین ویژگی بشر از ساختاری نظاممند برخورداراست. اکتساب زبان با زندگی بشر آمیخته است و او را در بالاترین نوع نظام ارتباطی یعنی سخن گفتن قرارداده است. در این میان پردازش جهان به گونه ای برای دسته ای از افراد متفاوت از نوع و همسالان خود دنبال می شود. اختلال اوتیسم، اختلال عصب شناختی پیچیده ای است که ناتوانی رشدی مادام العمری را ایجاد می کند و مانع می شود فردآنچه را می بیند، می شنود و لمس می کند را درک کند. درنتیجه در حوزه ی ارتباطی و رفتاری اختلال ایجاد می کند. پژوهش حاضر با هدف افزایش مهارت های کلامی (جمله سازی و مهارت های محاوره ای) کودکان اوتیسم با رویکرد یادگیری چندرسانه ای در شهرشیراز درسال 96-97 صورت گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی تک موردی بود. 2 نفر از کودکان ابتدایی با تشخیص اتیسم که به شیوه ی تصادفی از جامعه ی در دسترس، انتخاب شده بودند، نمونه ی این پژوهش را تشکیل می دادند که طی 10 جلسه ی 45 دقیقه ای مورد مداخلات درمانی- آموزشی یادگیری چندرسانه ای قرار گرفتند.جهت سنجش و تعیین خط پایه ی مهارت های کلامی از فرم مشاهدات ساختارمند ویژه معلم وگفتاردرمان و مقایسه با خط معیاررشدی ویژهی سن 7-10 سالگی استفاده شد تنظیم محتوای درمانی-آموزشی برمبنای 1- یادگیری چندرسانه ای (ویدیوونرم افزارآموزشی) و 2- قصه درمانی بارویکرد فتورمان(تصویر-نوشته) بود. پس از بررسی های نمودارهای عملکردی (طرح خطوط پایه) قبل و بعد از مداخله نتایج حاکی از بهبود سطح مهارت های کلامی کودکان موردمطالعه بود تحلیل نتایج: پردازش شناختی کودکان اوتیسم با مولفه های زیادی از قبیل شیوه ی تعاملی معلم، استفاده از رسانه های چندگانه و توجه به ترجیحات یادگیری دانش آموزان اوتیسم و غیره مرتبط است که نتایج حاصل از جلسات درمانی نشان دهنده ی بهبود در سطح مهارت های رشدی در زمینه ی مهارت کلامی بود.

کلیدواژه ها:

اختلال اوتیسم ، قصه درمانی ، فتورمان ، یادگیری چندرسانه ای ، زبان محاوره ای