اثربخشی آموزش نظریه ذهن بر افزایش نظریه ذهن و مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به اتیسم با کارکرد بالا

اتیسم با نشانه مهم کمبود در تعاملات اجتماعی و ارتباطی شناخته می شود. نظریه ذهن که شناخت اجتماعی نیز خوانده می شود، در قلب مهارت های اجتماعی و ارتباطی قرار دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش و درمان نظریه ذهن بر افزایش نظریه ذهن و مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا اتیسم انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان اتیسم 8 تا 13 سال شهر تهران می شد. از این جامعه با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس 16 کودک انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل اختصاص یافتند. گروه آزمایش به مدت 2 ماه تحت آموزش و درمان با بسته آموزشی نظریه ذهن بود. شرکت کنندگان در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه 38 سئوالی استیرمن و فهرست ارزشیابی اتیسم پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد 86/9 درصد از واریانس نظریه ذهن ناشی از مداخله آموزش و درمان نظریه ذهن بود. در مورد متغیر مهارت های اجتماعی تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایش و کنترل وجود نداشت. براساس یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت آموزش مولفه های نظریه ذهن برارتقای نظریه ذهن کودکان مبتلا به اتیسم موثر است.

کلیدواژه ها:

اتیسم ، نظریه ذهن ، مهارت های اجتماعی ، بسته آموزشی-درمانی نظریه ذهن.