وظایف اخلاقی مدیران از نگاه امام علی (ع) با توجه به عهدنامه ایشان به مالک اشتر

آنچه در سعادت جامعه نقش دارد شایستگی و جامع الشرایط بودن مدیران و کارگزاران جامعه است؛ در سازمان ها نیز موفقیت سازمان در رسیدن به اهداف و ماموریت های سازمانی منوط به مدیرانی کاردان و لایق می باشد بنابراین انتخاب کارگزاران و مدیران اصلح سزاوار توجه و بررسی فراوان است و باید معیارهایی برای سنجش افراد و انتخاب آنها باشد. از انجا که هدف اسلام تعالی و به کمال رساندن انسان است؛ و برای تمام ارکان زندگی اجتماعی و سیاسی هم خط و مرز روشن و دقیقی دارد ؛اهمیت تبیین صفات و خصوصیات مدیران را می توان از منابع و متون دینی بدست آورد؛ نهج البلاغه به عنوان گزیده ای از خطبه ها نامه ها و کلمات قصار امام علی (ع) دایره المعارفی از فرهنگ اسلامی است که گذشت زمان به هیچ روی نتوانسته از طراوت و تازگی ان بکاهد و ان را کهنه و فرسوده سازد. سیاست و حکومت در اندیشه علی(ع)به مفهوم هدایت و رهبری است سیاست؛ تدبیر امور لازم و فراهم کردن زمینه لازم برای اصلاح افراد است. عهدنامه مالک اشتر مفصل ترین و جامع ترین منشور حکومتی و اداری امام علی(ع) است ایشان در این نامه بیش از دویست دستورالعمل در زمینه های مانند چگونگی ارتباط کارگزار با مردم و نظیر ان ذکر کرده که تجزیه و تحلیل این دستورالعمل ها ما را به اصول لازم در نگرش مدیریت راهنمایی می کند. یکی از ارکان حکومتی و سیاسی اخلاق مدیریتی سیاستمداران و کارگزاران است و در کلام امام علی (ع) هیچ خطری برای جامعه اسلامی همچون خطر سرکارامدن افراد فاقد اخلاق مدیریتی درست و یا کم صلاحیت نیست اگر حساسیت مردم نسبت به صفات و شروط لازم برای زمامداران کاسته شود یا بی رنگ شود انگاه هر فرد نالایق و بدون صلاحیت و فاقد اهلیت می تواند در رده های مدیریتی قرار گیرد وزیان های غیر قابل جبرانی به بار اورد

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، کارگزاران ، مدیریت ، اخلاق ، سیاست