بررسی توصیفی و تاریخی ضرب سکه در دوران اسلامی (از اولین سکه اسلامی تا زمان خلفای عباسی)
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: همایش ملی جلوه های هنر ایرانی اسلامی در فرهنگ،علوم و اسناد
- کد COI اختصاصی: JELVEH01_068
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 6128
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد مرمت اشیاء فرهنگی و تاریخی
دکترای رشته ی حفاظت و مرمت آثار تاریخی از دانشگاه UCL انگلستان
چکیده
در این تحقیق بررسی اجمالی بر روی تاریخ و زمان پیدایش و ضرب سکه های اسلامی از ابتدا تا زمان خلفای عباسی می باشد. بنا به تحقیات صورت گرفته پیش از ظهور اسلام، اعراب از درهم های نقره شاهان ساسانی و دینارهای طلای امپراتوری روم شرقی به عنوان پول رایج استفاده می کردند و این وضع پس از ظهور اسلام تا زمان خلفای راشدین ادامه داشت نخستین سکه های اسلامی، معروف به سکه های عرب ساسانی، بیست سال پس از رحلت اکرم (ص) در سال31 هجری قمری ضرب شد. این سکه ها که پس از انقراض ساسانیان و فتح کامل ایران توسط اعراب مسلمان، ضرب شده بود، با انجام اندکی تغییرات در قالب درهم های خسرو دوم و یزدگرد سوم ساسانی تهیه شد. این سکه ها که پس از انقراض ساسانیان و فتح کامل ایران توسط اعراب مسلمان، ضرب شده بود، با انجام اندکی تغییرات در قالب درهم های خسرو دوم و یزدگرد سوم ساسانی تهیه شد. این تغییرات تنها شامل افزودن واژه های جید و بسم الله و دیگر شعارهای اسلامی به خط کوفی در حاشیه روی این سکه ها بود.کلیدواژه ها
ضرب سکه، دوران اسلامی، ایران و سکه اسلامیمقالات مرتبط جدید
- اثربخشی معنویت درمانی اسلامی برپذیرش و نگرش به زندگی نوجوانان
- مروری بر تدوین بسته فرزندپروری ذهن آگاهانه با رویکرد ایرانی اسلامی
- واکاوی عوامل موثر بر نوآوری باز با تاکید بر رویکرد حکمی سازی در موسسات آموزش عالی
- نقد و بررسی مبانی انسان شناختی داستان لیزا (برنامه فلسفه برای کودکان) بر مبنای حکمت متعالیه
- رهیافتی پدیدارشناسانه در واکاوی تجربه زیسته گذران اوقات فراغت نوجوانان انطباق پذیر (مطالعه کیفی)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.