فاطمه گودرزی نژاد - کارشناس ارشد مدیریت شهری

هدف مورد ارزیابی در این پژوهش تحلیلی از حاشیه نشینی در منطقه 9 شهر شیراز و بحران های حاصل از حاشیه نشینی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی است. یکی از زمینه های ناپایداری توسعه شهری در طول زمان اینگونه از ساکنین با مسائل فراوان آن می باشد. که در دوران حاضر از آن به عنوان اسکان غیر رسمی نام برده می شود. اینگونه سکونتگاه ها که خدمات ناکافی، سیمای نامرتب، مشاغل ناپایدار و ساکنین کم بضاعت دارا می باشند. محیط های محیا برای ناهنجاری های اجتماعی هستند. بر اساس مطالعات صورت گرفته و ارزیابی های به عمل آمده علل عمده حاشیه نشینی در ایران و بخصوص کلانشهر شیراز و منطقه 9 مهاجرت روستائیان به شهر و همچنین مهاجرت شهر به شهر به دلیل دافع های محل سکونت خود و جاذبه های کلانشهر شیراز است. در شهر شیراز از ارتباط مستقیم و معناداری بین عوامل خدماتی، اقتصادی، رفاهی و حاشیه نشینی وجود دارد. نتایج مطالعات نشان می دهد که ساختار اقتصادی شهر بدین گونه می باشد که نیروی کار حاشیه نشینان را به کار می گیرد و در مقابل امکان استفاده کم از خدمات شهری را برای آنها مهیا می نماید.

حاشیه نشینی، بحران و منطقه 9 شهر شیراز