نقد و بررسی احادیث غلو با تمرکز بر آراء و نظرات شیخ صدوق و علامه مجلسی

ابن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق 381)ق) شخصیتی نامدار در حوزه حدیث تشیع است که ملقب به رئیس المحدثین است. وی در حوزه حدیث کتب زیادی نگاشته است که من لایحضره الفقیه معروفترین آنها به شمار میرود. شیخ در تعامل با حدیث کارنامه ای درخشان از خود برجای گذاشته است که امروزه به عنوان منبع اصیل شیعی مورداستفاده همگان میباشد. علامه محمد باقر مجلسی 1037)ق) هم یکی از علمای محدث بزرگ شیعی است که عمر گرانقدر خویش را صرف تبلیغ آموزه های قرآن و عترت نمود. وی همانند شیخ صدوق کتابهای متعددی در حوزه حدیث نگاشته است که بحارالانوار نمونه بازر آنها به شمار میرود. مقاله حاضر به بررسی دیدگاه هایی صدوق و مجلسی در مواجهه با احادیث غلو میپردازد. مقاله حاضر با روشهای توصیفی- تحلیلی-تطبیقی و تمرکز بر دیدگاه های صدوق و مجلسی به مباحث ذیل پرداخته میشود: اعتقاد به ربوبیت و الوهیت اهل بیت (علیهم السلام)، باور به کشته نشدن اهل بیت (علیهم السلام)، ترک عبادات و واجبات، عصمت پیامبر (صلی االله علیه و آله و سلم) و ائمه (علیهم السلام)، تقدم آفرینش آدم بر اهل بیت (علیهم السلام)، علم پیامبران و ائمه (علیهم السلام)، تحریف قرآن کریم، انحصار فهم قرآن به اهل بیت (علیهم السلام).

کلیدواژه ها:

صدوق ، مجلسی ، غلو ، الوهیت ، تحریف ، عصمت.