مریم افشارویگنی - پژوهشگر و کارشناس پژوهش، مسئول پژوهش حوزه علمیه کوثر استان البرز، فارغ التحصیل سطح دو حوزه (فقه و مبانی حقوق) کارشناسی ارشدتفسیر قرآن کریم، داور دومین همایش ملی پژوهش های قرآنی

انسان موجودی است که به طور فطری حق گرا و حق پذیر است و از لغزش و سقوط دوری می گزیند اما همواره عواملی وجود دارد که او را از حرکت در مسیر فطرتش باز می دارد و آدمی را به سمت انحراف و گمراهی می کشاند. بررسی و شناخت عوامل موثر در انحراف انسان از مسیر رستگاری و موانع رشد و بالندگی او، مساله بسیار مهمی است که مورد نظر اندیشمندان و محققان قرار دارد و در مکاتب و علوم مختلفی مورد بحث و بررسی قرارگرفته است. شناخت این عوامل، انسان را به ثمرات آن آگاه می کند و عدم شناسایی آن، راه انسان را در پیشگیری و درمان این انحرافات سد می کند و آدمی را به سوی هلاکت سوق می دهد. همچنین ارتباط مسئله پژوهشی مورد نظر با علم اخلاق را هم نمی توان نادیده گرفت و از این جهت مسئله انحراف انسان از منظر آیات و روایات می تواند مورد توجه جدی علمای اخلاق قرار بگیرد. بایسته است با روش کتابخانه ای، توصیفی تحلیلی و به صورت کاربردی، به این سوال پاسخ داده شود که عوامل فرهنگی انحراف انسان از دیدگاه قرآن و روایات چگونه تبیین می گردد و این نتیجه حاصل شد که انسان وجودی دو ساحتی دارد به این معنا که علاوه بر ظاهر و جسمش دارای گوهری به نام روح است. و از آنجا که خداوند انسان را موجودى مختار آفریده است می تواند با دارا بودن این ویژگی مسیر زندگی خود را تنظیم و راه سعادت یا انحراف را بپیماید و به این وسیله سرنوشت خود را به دست بگیرد و بررسی آیات قرآن کریم و احادیث معصومین علیهم السلام گویای این مهم است که انحراف از مجراى خلقت و طبیعت، اگرچه بسیار کم هم باشد، جز به ضرر انسان و دوری از سعادت و رحمت الهی، تمام نخواهد شد.

انحراف، انحراف انسان، هدایت، ضلالت، گمراهی