تاثیر شیوه های توسعه رهبری برعملکرد سازمانی با توجه به نقش میانجی سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی در شرکت برق منطقه ای زنجان

هدف از این پژوهش تاثیر شیوه های توسعه رهبری برعملکرد سازمانی با توجه به نقش میانجی سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی در شرکت برق منطقه ای زنجان می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی_تحلیلی، به شیوه پیمایشی با رویکرد علی است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه کارکنان شرکت برق منطقه ای زنجان به غیر از مدیران ارشد می باشد و نمونه آماری 186 نفر است که با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده های اولیه پرسشنامه استاندارد سوبرامونی و همکاران 2018، می باشد و روایی به شکل صوری و روش تحلیل عاملی با شاخص KMO و 0/852 و همچنین پایایی آنها با گزارش ضریب آلفای کرونباخ کل 0/901 مورد تایید قرار گرفت. در تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد، که در تحلیل های توصیفی از نرم افزار SPSS نسخه 21 و در بخش تحلیل های استنباطی و آزمون فرضیه های پژوهش هم از معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل 8/8 استفاد شد. نتایج پژوهش با استفاده از تکنیک تحلیل مسیر نشان می دهند که اقدامات شیوه های توسعه رهبری (تمایز و انسجام) بر سرمایه های انسانی سازمان تاثیر معناداری می گذارد .شیوه های توسعه تمایز نسبت به شیوه های توسعه رهبری انسجام عامل تعیین کننده قوی تری بر سرمایه انسانی هستند و اقدامات شیوه های توسعه رهبری (تمایز و انسجام) بر سرمایه های اجتماعی سازمان تاثیر معنا داری می گذارد. شیوه های توسعه انسجام نسبت به شیوه های توسعه رهبری تمایز عامل تعیین کننده قوی تری بر سرمایه اجتماعی هستند، همچنین سرمایه انسانی تاثیرگذاری توسعه رهبری)تمایزوانسجام (را برعملکرد سازمانی میانجیگری می کند و نهایتا سرمایه اجتماعی تاثیرگذاری توسعه رهبری (تمایزوانسجام ) را برعملکرد سازمانی میانجیگری می کند.و در پایان با توجه به نتایج پژوهش پیشنهادات کاربردی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

شیوه های توسعه رهبری ، عملکرد سازمانی ، سرمایه انسانی ، سرمایه اجتماعی