بررسی نقش میانجی گر عشق به برند و دانش برند در رابطه بین تجربه و وفاداری نسبت به برند (مورد مطالعه: دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد)

امروزه با توجه به تغییرات پی در پی فناوری، محصولات، سلایق، و نیازها و خواسته های مشتریان و همچنین تغییر در بازارها وتقاضاهای مشتریان دیگر همانند گذشته نمی توان تنها به جذب مشتریان تکیه نمود، بلکه حفظ مشتریان فعلی و جلب وفاداری شان و برقراری ارتباط بلندمدت که موجب تکرار خریدشان گردد، ضروری می باشد. لذا تحقیق حاضر با درک این موضوع به بررسی تاثیر تجربه برند بر وفاداری بطور مستقیم و همراه با نقش میانجی عشق به برند و دانش برند می پردازد. جامعه آماری این تحقیق دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد می باشد که 375 نفر از آنها بعنوان نمونه به روش نمونه گیری غیر احتمالی سهمیه ای انتخاب شدند. از پرسشنامه برای گردآوری داده ها استفاده شدو داده های حاصل از توزیع آنها آن با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS و Amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نهایی نشان داد که کلیه فرضیات مورد تایید بوده و تجربه برند بطور مستقیم در قالب فرضیات اول تا سوم بر عشق به برند، دانش برند و وفاداری به برند تاثیر معناداری دارد، عشق به برند و دانش برند نیز در قالب فرضیات چهارم و پنجم بر وفاداری به برند تاثیر معناداری داشته و همچنین تجربه برند بطور غیرمستقیم از طریق عشق به برند و دانش برند، تاثیر مثبت و معناداری بر وفاداری دانشجویان می گذارد که شکل دهنده فرضیات ششم و هفتم می باشند.

کلیدواژه ها:

تجربه برند ، عشق به برند ، دانش برند ، وفاداری برند ، دانشگاه فردوسی مشهد