سیدابوالفضل موسوی فاضل - کارشناسی ارشد رشته حقوق گرایش تجارت بین الملل – دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال ، کارشناسی ارشد رشته مهندسی فناوری اطلاعات گرایش تجارت الکترونیک- دانشگاه شیراز

در امور تجاری ، اعتماد افزایی طرفین تاثیر شگرفی بر نحوه معامله کالا خواهد داشت ، به همین دلیل در هزاره سوم بانک ها به عنوان ارائه دهنده خدمات مالی و اعتباری بیش از پیش نقش ایفا نموده اند و به وسیله اعتبارات اسنادی (L/C) سعی کرده اند اطمینان طرفین معامله را نسبت به نحوه و وقوع آن افزایش دهند .از آنجایی که طرف معامله لزوما عرضه کننده نهایی کالا می تواند نباشد و یه صورت واسطه عمل نماید و یا اینکه با هدف تامین مواد اولیه سعی بر آن داشته باشد تا در آینده کالا را تولید و به خریدار عرضه نماید، انتقال اعتبار مورد بحث قرار خواهد گرفت .انتقال اعتبار در امور تجاری بانکی و حقوقی یعنی واگذاری اعتبار از ذینفع اعتبار اصلی به شخصی دیگر که ذی نفع اصلی ضمن مدیریت اعتبار می تواند همه و یا بخشی از اعتبار مورد دریافت خود را به شخصی دیگر انتقال دهد.در بررسی حقوقی انتقال اعتبار ، بعضی از حقوق دانان انتقال اعتبار را به دلیل اینکه منافع حاصل از اعتبار به شخص دیگری انتقال می یابد ، انتقال عواید می نامند ولیکن اکثر حقوق دانان بر این باورند که با انتقال اعتبار، رابطه حقوقی اعتبار اصلی ساقط میشود و در نتیجه رابطه جدیدی بین ذینفع دوم و بانک انتقال دهنده با حقوق و تعهدات مستقل از رابطه قبلی ایجاد میشود. و در نتیجه، ماهیت این نهاد حقوقی به تبدیل تعهد نزدیک تر است. بررسی استدلالهای مختلف در این مقاله نشان میدهد، اگرچه انتقال اعتبار در بعضی شرایط و آثار با تبدیل تعهد متفاوت است، اما در مقایسه با سایرنهادهای مشابه نزدیکترین شباهت را با آن دارد.

حقوق تجارت ، حقوق بانکی ، اعتبار اسنادی، انتقال اعتبار، حقوق دلالی ، تجارت بین الملل