حسن فراج کردکندی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی

با توجه به عدم وجود منابع مالی برای توسعه نامحدود زیرساخت های سیستم حمل و نقل شهری لاز است مدیریت حمل و نقل عمومی به منظور استفاده بهینه از تسهیلات موجود در اولویت قرار گیرد. که یکی از پر کاربردترین این سیاست در شهرها می باشد. همه ساله معابر درون شهری بسیاری با صرف هزینه های گزاف، در شهرهای مختلف دنیا احداث یا تعریض می شوند، به این امید که بتوانند در بهبود معضل ترافیک نقش موثری ایفا کنند. اما تجربه نشان داده است که افزایش ظرفیت معابر نه تنها معضل ترافیک را التیام نمی بخشد، بلکه پس از مدتی، خود نیز جزئی از مشکل می شود. ترافیک زایشی پدیده ای است که در اثر گسترش معابر درون شهری، کاهش هزینه های سفر و تشویق آن ها به سفر ایجاد و به مفهوم ترافیک انتقالی، ترافیک القایی و تقاضای پنهان(تقاضای افزایش) را در بر دارد. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر نقش مدیریت شهری در ساماندهی ترافیک شهری با گسترش حمل و نقل عمومی در اسلامشهر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. در این راستا در این پژوهش هسته مرکزی شهر اسلامشهر به منظور حمل و نقل عمومی، مورد مطالعه ترافیکی قرار گرفته است. اطلاعات مورد نیاز به روش اسنادی و میدانی از طریق برداشت حجم ترافی محدوده بدست آمده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که به دلیل اثر ترافیک زایشی، تعریض و توسعه معابر درون شهری یک راه موقتی است که نتیجه موقتی را هم در بر دارد و پس از مدتی دوباره وضعیت به حالت اول خود باز می گردد. همچنین با رشد جمعیت و اقتصاد شهرها و افزایش مالکیت خودروها و گسترش استفاده از آنها، نتیجه مورد انتظار چیزی جز افزایش تراکم ترافیک شهری و پیامدهای نامطلوب آن نخواهند بود. از مهم ترین آثار چنین وضعیتی می توان به ازدحام و نابسامانی ترافیک، آلودگی زیست محیطی، تصادفات، افزایش تخلفات، آسیب های جسمی و روحی، اتلاف زمان، مصرف بیهوده سوخت و در نهایت کاهش سلامت و عمر افراد جامعه اشاره نمود. بنابراین با استفاده از راه حل های توسعه حمل و نقل عمومی می توان تا حدودی ترافیک درون شهری را کاهش داد.

مدیریت شهری، ساماندهی ترافیک شهری، حمل و نقل عمومی، اسلامشهر