امیرحسین کیارزم - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست منابع آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
حمیدرضا فردانش - دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست منابع آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
سیده هدی رحمتی - استادیار گروه مهندسی محیط زیست منابع آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

بهداشت آب موضوعی بسیار مهم در بهداشت عمومی و مدیریت سلامت می باشد. قبل از پرداختن به راه کارهای عملی استحصال، انتقال، بهسازی و توزیع آن لازم است این عنصر حیاتی موثر بر سلامت و مرتبط با توسعه پایدار، شناخته شود. شناخت آب از نظر کیفیت و کمیت و چگونگی حصول آن قدمی اساسی است که در جهت بهینه سازی مصرف آن می باشد. اگر چه بیش از سه چهارم کره زمین را آب فرا گرفته است، سهم قلیلی از آب های موجود، برای مصارف بهداشتی و کشاورزی، قابل استفاده است. زیرا حدود 97/3 درصد اقیانوس ها و 2/1 درصد یخ های قطبی و 0/6 درصد دریاچه ها ورودخانه ها و آب های زیر زمینی وجود دارد که حدود 0/36 درصد کل منابع آب می باشد. آب اقیانوس ها، دریاها و اغلب دریاچه ها و بسیاری از منابع آب زیرزمینی به علت شوری بیش از حد و داشتن املاح معدنی برای مقاصد بهداشتی، کشاورزی و صنعتی، غیرقابل استفاده می باشند. تاریخچه استاندارد آب در ایران به سال 1345 بر میگردد که آقای مهندس عصار مدیر وقت بهداشت محیط وزارت بهداری استاندارد بهداشت آب جهانی را ترجمه نمودند و به عنوان استاندارد ایران پذیرفته شد در این مقاله به استاندار های آب آشامیدنی اشاره شده و مقایسه ای نیز بین استاندارهای مختلف از جمله استاندارد موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ، برنامه و بودجه در ایران، سازمان جهانی بهداشت، اروپه، آمریکا صورت گرفته است.

استانداردها ،کیفیت آب ، آلودگی آب، آب آشامیدنی