بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی و سازگاری زناشویی در زنان خانه دار شهر رشت

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه جهت گیری مذهبی با سازگاری زناشویی در زنان خانه دار شهر رشت بود. این پژوهش از لحاظ روش همبستگی و از منظر هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زنان خانه دار شهر رشت تشکیل می دهند. حجم نمونه پژوهش با استفاده از شیوه نمونه گیری در دسترس از زنان خانه دار شهر رشت انجام شد و با استفاده از فرمول کوکران 200 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss20 و آزمون رگرسیون خطی چندگانه انجام شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین جهت گیری مذهبی درونی با سازگاری زناشویی مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، سازگاری زناشویی ، سلامت روان شناخت