مدل پیش بینی میزان گرایش به اعتیاد بر اساس توانایی همدلی و تنظیم شناختی هیجان دردانشجویان دوره کارشناسی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

اعتیاد به مواد مخدر از معضلات بنیادی و انحرافات خاص عصر مدرن است که در جامعه ما به علل مختلف به یکی از انحرافات اثرگذار و بحران زا مبدل شده است. این پژوهش به منظور مدل پیش بینی میزان گرایش به اعتیاد. براساس توانایی همدلی و تنظیم شناختی هیجان در دانشجویان دوره کارشناسی رشته روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج انجام شد. بدین منظور از جامعه مذکور،با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 120 نفر 60) پسر و 60 دختر) انتخاب گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های میزان گرایش به اعتیاد فرجاد و همکاران (1385)، پرسشنامه های همدلی مارک دیویس (1983) و تنظیم شناختی هیجان گروس و جان (2003) استفاده گردید. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تجزیه و تحلیل رگرسیون خطی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معناداری بین ابعاد تنظیم شناختی هیجان و گرایش به اعتیاد وجود دارد. بین نمرات دغدغه همدلانه و گرایش به اعتیاد همبستگی منفی معناداری وجود دارد، اما بین ابعاد دیدگاه گرایی و آشفتگی شخصی با گرایش به اعتیاد رابطه دیده نشد، تنظیم شناختی هیجان و توانایی همدلی 37) درصد) می توانند تغییرات مربوط به گرایش به اعتیاد را پیش بینی کنند. براین اساس، مولفه های ارزیابی مجدد و سرکوبی هیجان در بعد تنظیم شناختی هیجان و مولفه ی دغدغه ی همدلانه در بعد توانایی همدلی قابلیت پیش بینی متغیر وابسته ی گرایش به اعتیاد را دارند. همچنین مولفه جنسیت نیز می تواند گرایش به اعتیاد را در دانشجویان پیش بینی کند. توجه به مولفه های همدلی و تنظیم شناختی هیجان، می توانند در کاهش گرایش به اعتیاد در بین دانشجویان موثر واقع شوند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، توانایی همدلی ، تنظیم شناختی هیجان.