خودکارآمدی، شادمانی و پیشرفت تحصیلی دختران

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه خودکارآمدی و شادمانی با پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان و روش پژوهش حاضر توصیفی همبستگی بود. نمونه پژوهش شامل 205 نفر از دانشجویان دختر مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه در سال 95-96 بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. شرکت کنندگان با استفاده از پرسشنامه 10 سوالی خودکارآمدی شوارتز و پرسشنامه 29 سوالی شادمانی آکسفورد مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و برای پیش بینی متغیرها از رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی رابطه ای وجود ندارد و نیز بین شادمانی و پیشرفت تحصیلی هم رابطه ای وجود ندارد ولی بین خودکارآمدی و شادمانی رابطه وجود دارد. نتایج: بنابراین می توان نتیجه گرفت خودکارآمدی و شادمانی نمی توانند پیشرفت تحصیلی در دختران را پیش بینی نمایند و نیز در رابطه با خودکارآمدی و شادمانی می توان نتیجه گرفت،افرادی که باوردارند می توانند روی موقعیت ها و رویدادها کنترل داشته باشند تهدیدها را آگاهانه از ذهن می زدایند و شادمان ترند و اگر خودکارآمدی افراد تقویت شود آن ها در دست و پنجه نرم کردن با شرایط دشوار جسورتر و با هیجان های مثبت و شادتر وارد عمل می شوند و مسائل را به شیوه ای حل می کنند

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، شادمانی ، پیشرفت تحصیلی و دختران