اصول و روش های تربیت اجتماعی کودکان بر اساس قرآن و نهج البلاغه

تربیت یکی از مباحث مورد توجه ادیان و مکاتب مختلف در طول قرون و اعصار بوده است. تربیت ابعاد مختلفی را داراست که یکی از مهمترین این ابعاد، بعد تربیت اجتماعی است. برای تربیت اجتماعی نیز بهترین دوران، دوران کودکی است؛ زیرا این دوران زمان و فرصتی بسیار مناسب برای انواع یادگیری های اجتماعی است و روند اجتماعی شدن در سالهای کودکی از سرعت بیشتری برخوردار است. اسلام به عنوان دین کامل و اکمل آیین الهی زندگی انسانها است که از آموزههای آن میتوان به عنوان منبعی ارزشمند و کارآمد برای استخراج و تبیین مفاهیم و روش های تربیت استفاده نمود. بر این اساس هدف پژوهش تعیین اصول و روشهای تربیتاجتماعی کودکان براساس قرآن و نهج البلاغه است. در این مقاله پس از تحقیق و جست و جو در منابع موجود، اطلاعات جمع آوری شده با روش توصیفی تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است و در مجموع 4 اصل و 4 روش برای تربیت اجتماعی به ویژه برای کودکان جهت استفاده ی معلمان و والدین پیشنهاد شده است.اصل های مطرح شده در این پژوهش عبارتند از: عزت، اصلاح شرایط و روابط انسانی، مسئولیت و ادای وظیفه، آراستگی و روش های مطرح شده در این پژوهش عبارتند از: الگویی، عبرت آموزی، تشویق و تنبیه، پیشگیری و کنترل.

کلیدواژه ها:

اصول تربیت اجتماعی ، روش تربیت اجتماعی ، قرآن ، نهج البلاغه