بررسی رابطه بین وضعیت دینداری و سبک زندگی دانشجویان دانشگاه های فردوسی و علوم پزشکی مشهد

مقدمه و هدف: سبک زندگی متغیری اثرگذار بر کیفیت زندگی است که تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. به نظر می رسد دین یکی از این عوامل باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین دینداری با سبک زندگی دانشجویان دانشگاه های فردوسی و علوم پزشکی مشهد است مواد و روش ها: جامعه آماری این مطالعه توصیفی را تمامی دانشجویان دانشگاه های فردوسی و علوم پزشکی مشهد N=28000 تشکیل دادند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 378 نفر محاسبه شد. نمونه گیری به شیوه تصادفی ساده انجام شد. برای جمع آوری داده، از ابزار پرسشنامه روا و پایای دینداری گلاک و استارک 1965 و سبک زندگی لعلی و همکاران 1391 استفاده شد. پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده ها از طریق نرم افزار Spss و با استفاده از آمار توصیفی، استنباطی و آزمون همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت نتایج: درمجموع 376 نفر پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. بیشتر شرکت کنندگان پژوهش زن 77/5% مجرد 69% و بومی مشهد 70/5 % بودند. میانگین سنی آن ها 25 سال بود 98 نفر 26% پاسخگویان دانشجوی علوم پزشکی و 278 نفر 74% آن ها دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد بودند 202 نفر 55% پاسخگویان در مقطع کارشناسی 108 نفر 30% آن ها در مقطع کارشناسی ارشد و 56 نفر 15% آ نها در مقطع دکتری در حال تحصیل بودند. نتایج نشان داد که وضعیت دانشجویان درزمینه دینداری متوسط به بالا و مناسب و سبک زندگی دانشجویان، سالم قوی است؛ و بین سبک زندگی دانشجویان و دینداریشان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

دینداری ، سبک زندگی ، دانشگاه ، دانشجو