محسن ناظمی - دکترای روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند
فاطمه پارسا - فوق لیسانس روانشناسی تربیتی، دانشگاه فردوسی مشهد
ملیحه حافظ احمدی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات تربت جام
مرتضی روستایی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات بجنورد

مطالعه ی هوش و خلاقیت یکی از جذاب ترین و مهم ترین بحث های روان شناسی است. امروزه روان شناسان و مشاوران در پی آنند که روش های موثری برای پرورش خلاقیت و هوش و کاربرد آن ها در روابط زناشویی به وجود آورند. پژوهش حاضر در زمینه تاثیر خلاقیت و هوش بر رضایت زناشویی زوجین در شهر مشهد می باشد. تحقیق حاضر از نوع تحقیق همبستگی می باشد و برای تعیین میزان رابطه بین هوش و خلاقیت با رضایت مندی زناشویی از روش همبستگی پیرسون استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زوجین (زنان و مردان متاهل) محدوده سنی 30 تا 50 سال در شهر مشهد است. نمونه آماری تحقیق حاضر بر اساس جدول مورگان، شامل 100 نفر از کل افراد نمونه در شهر مشهد سال 1394- 95 در نظر گرفته شده است. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد . ابزار پژوهش سه نوع پرسش نامه (هوش کتل، خلاقیت تورنس و رضایت مندی زناشویی اینریچ) است که هر یک عوامل یاد شده را مورد اندازه گیری قرار می دهد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از روش ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردیده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که بین میزان هوشبهر و رضایت زناشویی مردان و زنان و بین میزان رضایت زناشویی و خلاقیت مردان و زنان رابطه معناداری وجود داشت.

هوش، خلاقیت، رضایت مندی زناشویی.