تحلیل و بررسی فلسفه های مضاف از دیدگاه فیلسوفان اسلامی و غربی

فلسفه با شگفتی و حیرت در برابر جهان آغاز شدل فلسفه،از آغازین روز شروع حیات خود در تاریخ بشر آزاد ترین نوع فعالیت آدمی بوده است و علمی مقدس و فرا بشری تلقی می شده است و آن را علمی الهی می دانستند بنابراین نمی توان آن رامحدود به امری خاص کرد. مسائل فلسفه، اساسی ترین سوالاتی است که بشر می تواند بپرسد. ویژگی این سوالات، این است که همیشه وجود داشته و خواهند داشت و هیچ علمی نمی تواند به آنها پاسخ دهدل موضوع فلسفه، برخلاف موضوع دیگر دانش ها، عام و فراگیر است و به همین دلیل، جستجوی فلسفی فقط شامل بخش خاصی از جهان نیست؛ بر خلاف سایر دانش ها که هر یک تنها بخش خاصی از جهان را مورد بررسی قرار می دهندفلپس از دوران قرون وسطی غربیان به بخش طبیعیات فلسفه توجه ویژه نمودند و عالمان علوم طبیعی از عالمان سایر بخش های فلسفه جدا شدند. در دوران معاصر رفته رفته بخش های مختلف فلسفه که همگی در روش غیر تجربی مشترک بودند در غرب با عناوین مجزا از یکدیگر متمایز شدند. پس از انتقال این عناوین به اهل فلسفه ایران، اصطلاح فلسفه های مضاف رایج شد. فلسفه های مضاف یک دانش فرانگر است که به توصیف و تحلیل یک علم یا یک پدیده خارجی می پردازدل این فلسفه ها نظیر فلسفه اخلاق، دین، فقه، سیاست، حقوق، جامعه شناسی و... هستند که خود باز به فلسفه های مضاف به علوم و امور دیگر نیز تفکیک میشوند و پرسشهایی از چرایی و موضوعات خاص را در بر دارند. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، نظری و از لحاظ مطالعه کیفی وبه نوعی تحلیل محتوای نظری است. هدف این مقاله، بررسی و تحلیل و بررسی فلسفه های مضاف است. ابتدا ضمن تحلیل مفهومی از معنای فلسفه های مضاف، به توضیح و بررسی چگونگی پیدایش آنها در دنیای فیلسوفان غربی و اسلامی پرداخته و در آخر نتیجه گیری کلی از آن خواهد شد.

کلیدواژه ها:

فلسفه ، فلسفه مضاف ، فیلسوفان غربی ، فیلسوفان اسلامی.