استفاده از نانوالیاف پلیمری الکتروریسی عامل دار بمنظور حذف مس از آب و پساب

آلودگی فلزات سنگین توسط فعالیت های صنعتی و توسعه تکنولوژیکی به علت سمیت ای آلاینده ها، غیر قابل تجزیه بودن ان ها و تجمع زیستی تهدید های جدی برای محیط زیست و بهداشت عمومی ایجاد نموده است. هنگامی که فلزات سنگین در حالت عنصر و یا مواد آلی فلزی در می آیند، می توانند تاثیرات قابل توجهی بر سلامت جوامع بشری داشته باشند. بر این اساس فلزات سنگین شامل مس، کادمیوم، سرب، جیوه، نیکل و روی در لیست اولویت دار آلاینده های خطرناک می باشند. از آن جایی که روش های مرسوم فیزیکی و شیمیایی در غلظت های پایین فلزات سنگین موثر نبوده و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشند، به همین دلیل جاذب ها سال های بسیاری مورد استفاده قرار گرفته و به عنوان یکی از روش های امیدوار کننده برای حذف فلزات سنگین از سیستم های فاضلاب محسوب می شوند. جاذب های ساخته شده از نانو الیاف دارای خواص سطحی منحصر به فرد، سطح تماس بالا، خاصیت آبدوستی حیرت انگیز و منافذ قابل تنظیم می باشند. علاقه به استفاده از الیاف ها مانند الیاف های پلی اکریلونیتریل، به عنوان جاذب برای حذف یون های فلزی از محلول های آبی، افزایش یافته است. اصلاح سطح یک راه برای افزایش قابلیت جذب بسیاری از الیاف برای یون های فلزی بوده است. در این مقاله نانوالیاف پلی اکریلونیتریل با استفاده از روش الکتروریسی تهیه و سطح نانوالیاف توسط دی اتیلن تری آمین عامل دار شد سپس این الیاف عاملدار شده برای جذب فلزات مس از محلول های آبی مورد استفاده قرار گرفت. خواص نانوالیاف پلی اکریلونیتریل با استفاده از آنالیزهای اسپکتروفتومتر جذب اتمی ، ATR-FTIR مورد بررسی قرار گرفت. دو ایزوترم جذب لانگمویر و فروندلیچ به منظور بررسی داده های جذب استفاده شد. علاوه بر این، مقدار جذب یونهای فلزات سنگین توسط تشک های نانوالیافی در این مطالعه گزارش شده است.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، نانوالیاف ، پلی اکریلونیتریل ، الکتروریسی ، جاذب