غذای طیب و رابطه آن با محیط زیست از دیدگاه قرآن

بیان مساله: خداوند انسان را در برابر محیط زیست مسئول و مکلف می داند. با توجه به بحران عظیمی که امروزه محیط زیست با آن درگیر است می توان فهمید که انسان در این مسئولیت کوتاهی کرده و یکی از اقدامات انسان که منجر به اختلال در طبیعت شده، سبک نادرست تغذیه اوست. هدف پژوهش: هدف این نوشتار آن است که با بیان حاکمیت دو اصل تنوع و تعادل در الگوی قرآنی تغذیه و مطابقت آن با هرم غذایی، نشان دهد که اتخاذ این الگو، ضمن برآوردن نیازهای بدن، از ایجاد اختلال در محیط زیست جلوگیری می کند. روش بررسی: این تحقیق مبتنی بر روش تحلیلی اسنادی و مفهومی است. در این راستا ابتدا با مراجعه به آیات قرآن و تفاسیر مهم، جایگاه تغذیه و محیط زیست در آیات بررسی شد و سپس با جستجو در منابع نوشتاری به بررسی آثار زیست محیطی این الگو پرداخته شد. یافته ها و نتیجه گیری: قرآن، از یک طرف انسان را به خوردن طیبات دعوت می کند و از طرف دیگر اولویت خود را بر مصرف غذاهای گیاهی در برابر گوشتی قرار داده است. به علاوه بررسی آثار زیست محیطی هر دو گروه از این خوراکی ها نشان می دهد که فراورده های گیاهی نسبت به گوشتی سازگاری بیشتری با محیط زیست دارند. از این رو می توان گفت سبک تغذیه قرآن، در ارتقای نحوه تعامل انسان با محیط زیست نقش چشمگیری دارد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، تغذیه ، غذای طیب ، هرم غذایی ، غذا های گوشتی ، غذاهای گیاهی