آنالیز حساسیت تبخیر-تعرق مرجع در شش اقلیم مختلف

تبخیر-تعرق مرجع بیانگر میزان تلفات بالقوه از سطح خاک مرطوب و پوشش گیاهی بوده و تابع پارامترهای مختلف اقلیمی و ویژگی های توپوگرافی هرمنطقه است. اولویت بندی و تعیین شدت تاثیر هر یک از این پارامترها بر روی تبخیر- تعرق می تواند ضمن افزایش شناخت عوامل موثر بر تبخیر- تعرق در هر منطقه، به مدیریت منابع آب در آن منطقه بسیار کمک کند. در این تحقیق ابتدا اقدام به محاسبه تبخیر-تعرق با روش فایو -پنمن -مانتیث شد سپس میزان حساسیت تبخیر-تعرق مرجع نسبت به پارامترهای اقلیمی دمای حداکثر، دمای حداقل، سرعت باد و تابش خورشیدی درشش اقلیم مختلف ایران بررسی شده است. بدین منظور از هر اقلیم یک ایستگاه بهعنوان نماینده اقلیم انتخاب شد و تاثیر تغییر این پارامترها در هر یک از ماه های سال دراین ایستگاه ها به صورت کمی محاسبه گردید و مورد مقایسه قرار گرفت این تغییرات شامل افزایش و کاهش ± 10 ، ±20 و ±30 پارامترهای ورودی به مدل بود. همچنین در رابطه با آنالیز حساسیت در همه ایستگاه ها بجز ایستگاه رامسر دمای حداکثر و سرعت باد بیشترین تاثیر را در نوسانات تبخیر-تعرق داشته اند.

کلیدواژه ها:

آنالیز حساسیت ، تبخیر-تعرق ، پارامتر اقلیمی