فقدان مکملیت اقتصادی و عدم شکل گیری رژیم امنیتی در خلیج فارس

منطقه ی خلیج فارس از منظر ژئوپلتیکی، ژئواکونومیکی و ارتباطی از جایگاه بالایی در اقتصاد سیاسی بین الملل برخوردار است. وجود عوامل مشترکی مانند ذخایر عظیم نفت و گاز به همراه عواملی همچون مذهب و تاریخ این سوال را پیش روی غالب تحلیل گران منطقه ای قرار داده است که علی رغم داشتن چنین مولفه های مشترکی عواملی که سد راه همگرایی و شکل گیری یک رژیم امنیتی است کدام اند اهمیت این مشکله زمانی بیشتر می- شود که تجربه ی همگرایی در مناطق دیگر را مورد بررسی قرار دهیم. نگاهی بر خصلت های سیاسی، نظامی و امنیتی – اجتماعی، ارتباطی و سرزمینی منطقه حکایت از یک معضل امنیتی دارد که مولفه های داخلی، منطقه ای و بین المللی متعددی در آن دخیل هستند. رساله ی مذکور ضمن آنکه معضل امنیتی در منطقه را تحلیل کرده است؛ با تاکید بر اقتصاد سیاسی نفت در کشورهای منطقه به این نتیجه رسیده است که اقتصاد سیاسی کشورهای منطقه نه بر اساس مکملیت اقتصادی بلکه با تشابه و همسانی تعریف می شود که اثر فوری آن چربش روابط و مناسبات کشورهای منطقه با کشورهای فرامنطقه ای بر روابط درون منطقه ای است. به عبارتی عامل تشابه اقتصادی کشورهای منطقه را به این نگرش رسانده است که به منظور رفع نیازمندی های اقتصادی خود به سمت کشورهای فرامنطقه ای گرایش پیدا کنند. برآیند این مسائل عدم شکل گیری رژیم امنیتی فراگیر در منطقه است.

کلیدواژه ها:

همگرایی ، اقتصاد سیاسی نفت ، رژیم امنیتی ، خلیج فارس ، نامکملیت اقتصادی