بررسی اثربخشی مهارت حل مساله بر خودتنظیمی تحصیلی و تاب آوری دانش آموزان دبیرستانی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مهارت حل مساله بر خودتنظیمی تحصیلی و تاب آوری دانش آموزان دبیرستانی بود. پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در سال 1397 در مقطع دبیرستان منطقه غرب تهران بود بود. نمونه پژوهشی 30 نفر (30=n) از دانش آموزان است که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شده اند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی و پرسشنامه تاب آوری استفاده شد. برای تحلیل داده ها علاوه بر استفاده از آمار توصیفی، از تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) با کمک نرم افزار آماری 22-SPSS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایش و کنترل در نمرات خودتنظیمی تحصیلی در مولفه های خودنظم دهی بیرونی، درونی، شناختی و انگیزه درونی و تاب آوری وجود دارد ( 0 / 05