بررسی تاثیر شرایط دینامیکی جا زدن بر استحکام ساختار تثبیت تاندون کتف به روش باشتی

روشهای مرسوم برای ترمیم پارگی تاندون کتف وبازسازی اتصال آن به استخوان دارای مشکلات زیادی هستند. استفاده از روش باشتی میتواند بسیاری از این مشکلات را برطرف کند. اهداف: هدف این تحقیق بررسی اثر تغییر شرایط جا زدن بلوک استخوانی بر خواص مکانیکی این روش در بارگذاری متناوب دینامیکی و کششی برای تاندون کتف است. روشها: به کمک تاندون دیجیتال گاوی و استخوان مصنوعی، تعداد 10 نمونه آزمایشگاهی با دو حالت مختلف جا زدن بلوک استخوانی به کمک: گروه -1 چکش دستی و گروه -2 چکش خودکار با فرکانس ثابت 3600 ضربه در دقیقه آماده شدند. تمام نمونه ها در شرایط هندسی و فیزیکی کنترل شدهای تحت آزمایش بارگذاری دو مرحلهای دینامیکی با 100 بار تناوب بین نیروهای کمینه و بیشینه مناسب و بلافاصله بارگذاری کششی تا حد واماندگی1 ساختار تثبیت یا پارگی تاندون قرار گرفتند. نتایج: تمام نمونه ها بارگذاری متناوب را بدون آسیب پشت سر گذاشتند. در مرحله ی بارگذاری کششی، در گروه 1، یک نمونه دچار پارگی تاندون شد و در چهار نمونه دیگر تاندون و بلوک استخوانی از ساختار تثبیت به بیرون لغزید . در گروه 2، دو نمونه دچار پارگی تاندون و سه نمونه دچار لغزش تاندون و بلوک استخوانی به بیرون از تثبیت شدند. برای گروه 1 بیشینه نیروی کششی میانگین 39.4-235 نیوتن و سفتی میانگین 9.25-2.12 نیوتن بر میلیمتر ثبت شد (سطح اطمینان 95 درصد). برای گروه 2 هم این مقادیر به ترتیب 163±54.5 نیوتن و 8.46±4.9 نیوتن بر میلیمتر بدست آمد (سطح اطمینان 95 درصد). جمع بندی: با توجه به این نتایج میتوان گفت که شرایط جا زدن بلوک در روش باشتی تاثیر منفی بر استحکام تثبیت در مقابل بارگذاری متناوب ندارد و این روش در مقابل این نوع بارگذاری جواب میدهد ولی در مورد بارگذاری کششی به نظر می رسد که فرکانس جا زدن بر روی نتیجه اثرگذار است.

کلیدواژه ها:

روش باشتی ، بازسازی تاندون کتف2 ، فرکانس جا زدن ، بارگذاری دینامیکی و کششی ، استحکام نهایی