بررسی فضای بینابینی در معماری فضاهای آموزشی با توجه به نمونههای عملی در جهان

امروزه با توجه به اینکه اکثر فضاها از کیفیت فضایی مطلوب برخوردار نیستند بسیار حایز اهمیت است که با سازماندهی فضاها بتوان از پتانسیل های آنها بهره گرفت تا از فضاهای مطلوب تر بهره مند شد فضای سوم یا همان فضای بینابین از بنیابین و ویژگی های آن به بررسی چند نمونه از فضاهای آموزشی ساخته شده در جهان و سپس به تحلیل آن نمونه ها بر طبق ویژگی های مطرح شده پرداخت. هدف اساسی تحقیق، رسیدن به معیارهای طراحی است که در آن استفاده بهینه از فضای بینابینی صورت گیرد و فضای مطلوبی طراحی گردد تا علاوه بر پاسخگویی به نیاز فضای آموزشی خود نقش قابل قبولی در تاثیرگذاری و ارتقاء کیفیت فضای اموزشی داشته باشد. این پژوهش به روش کیفی و تحلیل محتوا با استفاده از مطالعات و مستندات کتابخانه ای و پژوهش های صورت گرفته در آن حیطه، انجام شده است. در بررسی های انجام شده برخی نمونه های طراحی فضاهای بینابین در فضای آموزشی بیان گردیده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد، استفاده از دیوارهای مشبک، تمام شیشه ای، استفاده از تراس ها میان فضاها، عبور فضاهای مختلف بر روی هم و ... می تواند نقش موثری در بهره وری از فضای سوم با توجه به تاثیر گذاریشان و در نتیجه ارتقاء کیفی محیط آموزشی گردد.

کلیدواژه ها:

فضای بینابین ، فضای آموزشی ، ارتقا کیفیت فضای آموزشی